دعاى روز بيست و پنجم ماه مبارک رمضان
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مُحِبّاً لِأَوْلِيَائِكَ وَ مُعَادِياً لِأَعْدَائِكَ مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خَاتَمِ أَنْبِيَائِكَ يَا عَاصِمَ قُلُوبِ النَّبِيِّينَ
اى خدا مرا در اين روز محب دوستانت و عدو دشمنانت قرار ده و در راه و روش به طريقه و سنت خاتم پيغمبرانت بدار اى عصمت بخش دلهاى پيغمبران.
|
|
حدیث یار
امام صادق(ع):
اگر مي خواهي گرامي شوي، نرمي كن و اگر مي خواهي به تو اهانت شود، سخت گيري كن.
بحارالانوار، ج78، ص269
|
|
احترام منعم
بدان كه از امور فطريه، كه هر انسان جبلة و فطرة بدان حكم میكند، احترام منعم است. و هر كس در كتاب ذات خود اگر تأملى كند، میبيند كه مسطور است كه بايد از كسى كه به انسان نعمتى داد احترام كند. و معلوم است هر چه نعمت بزرگتر باشد و منعم در آن انعام بى غرضتر باشد، احترامش در نظر فطرت لازمتر و بيشتر است. مثلا فرق واضح است در احترام بين كسى كه به شما يك اسب میدهد و آن منظور نظرش هست، با كسى كه يك ده ششدانگى بدهد و در اين دادن منتى هم نگذارد. مثلا اگر دكترى شما را از كورى نجات داد فطرتا او را احترام میكنيد، و اگر از مرگ نجات داد بيشتر احترام میكنيد. اكنون ملاحظه كن نعمتهاى ظاهره وباطنه كه مالك الملوك جلّ شأنه به ما مرحمت كرده كه اگر جن و انس بخواهند يكى از آنها را به ما بدهند نمیتوانند و ما از آن غفلت داريم. مثلا اين هوايى كه ما شب و روز از آن استفاده میكنيم و حيات ما و همه موجودات محيط بسته به وجود آن است، كه اگر يك ربع ساعت نباشد هيچ حيوانى زنده نمیماند، چه نعمت بزرگى است، كه اگر تمام جنّ و انس بخواهند شبيه آن را به ما بدهند عاجزند. و همين طور قدرى متذكر شو ساير نعم الهى را از قبيل صحت بدن [و] قواى ظاهره از قبيل چشم و گوش و ذوق و لمس، و قواى باطنه از قبيل خيال و وهم و عقل و غير آن، كه هر يك منافعى دارد كه حدّ ندارد. تمام اينها را مالك الملوك به ما عنايت فرموده بدون اينكه از او بخواهيم، و بدون اينكه به ما منتى تحميل فرمايد. و به اينها نيز اكتفا نفرموده و انبيا و پيغمبران فرستاده و كتبى فرو فرستاده و راه سعادت و شقاوت و بهشت و جهنم را به ما نموده، و هر چه محتاج به او بوديم در دنيا و آخرت به ما عنايت فرموده، بدون اينكه به طاعت و عبادت ما احتياجى داشته باشد، يا به حال او طاعت و معصيت ما فرقى كند. فقط از براى نفع خود ما امر و نهى فرموده. بعد از تذكر اين نعمتها و هزاران نعمتهاى ديگر، كه حقيقتا از شمردن كليات آن تمام بشر عاجز است چه برسد به جزئيات آن، آيا در فطرت شما احترام همچو منعمى لازم است؟ و آيا خيانت نمودن به همچو ولى نعمتى در نظر عقل چه حالى دارد؟ و نيز از امورى كه در فطرت ثبت و مسطور است احترام شخص بزرگ و عظيم است. اين همه احتراماتى كه مردم از اهل دنيا و ثروت میكنند و از سلاطين و بزرگان مینمايند، براى اين است كه آنها را بزرگ و عظيم تشخيص دادهاند. آيا چه عظمتى به عظمت و بزرگى مالك الملوك است كه دنياى پست و مخلوق نا قابل آن، كه كوچكترين عوالم است و تنگترين نشآت است، تا كنون عقل هيچ موجودى به آن نرسيده؟ بلكه به همين منظومه شمسى خودمان، كه از منظومات شمسى ديگر كوچكتر و در پيش شموس ديگر قدر محسوس ندارد، مستكشفين بزرگ دنيا اطلاع پيدا نكردهاند. آيا اين عظيم كه با يك اشاره اين همه عوالم و هزاران هزار عوالم غيبيه را خلق فرموده لازم الاحترام نيست در فطرت عقل؟ و نيز، حاضر در كتاب فطرت لازم الاحترام است. میبينيد كه اگر انسان از كسى خداى نكرده بدگويى كند در غيابش، اگر حاضر شد فطرتا سكوت میكند و از او احترام مینمايد. و معلوم است خداى تبارك و تعالى در همه جا حاضر و تمام ممالك وجود در تحت نظر او اداره میشود، بلكه همه نفس حضور و همه عالم محضر ربوبيت است.
چهل حديث تاليف امام خميني (ره)
|
|
نماز شب بيست و ششم ماه مبارك رمضان
هشت ركعت، در هر ركعت حمد و صد مرتبه توحيد
|
| ترجمه |
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
آيا انديشيدهايد به آبى كه می آشاميد؟
آيا شما آن را از ابر فرو فرستادهايد يا ما فرو فرستنده ايم؟
اگر خواهيم آن را شور و تلخ گردانيم پس چرا سپاس نمیگزاريد؟
آيا انديشيدهايد به آتشى كه می افروزيد؟
آيا شما درختش را آفريدهايد يا ما آفريننده ايم؟
ما آن را پندآموزى ساختهايم و توشهاى براى رهروان.
پس به نام پروردگارت كه بزرگ است تسبيح گوی.
سوگند میخورم به منزلگاههاى ستارگان.
و آن -اگر بدانيد- سوگندى عظيم است.
آن قرآنى كريم است.
در كتابى نهفته.
جز پاكيزگان به آن دسترس ندارند.
فرو فرستادهاى از سوى پروردگار جهانيان است.
آيا شما در كار اين سخن سستى می ورزيد؟
و سپاس روزيتان را چنان كردهايد كه آن را انكار میكنيد.
پس چرا چون جان به گلوگاه رسد،
و شما در آن هنگام نظارهگريد.
و ما به آن جان شما از شما نزديكتريم ولى شما به چشم بصيرت نمی نگريد.
پس چرا اگر شما جزادادنى نيستيد،
اگر راست میگوييد چرا آن را باز نمی گردانيد؟
سپس آنگاه اگر از مقربان باشد،
رهايش و گشايش است و بهشت پر ناز و نعمت.
و اما اگر از اصحاب يمين باشد،
پس گفته شود سلام بر تو باد از اصحاب يمين.
و اما اگر از منكران گمراه باشد.
پيشكش او از آب جوشان است.
و ورود به جهنم.
اين همانا حق اليقين است.
پس به نام پروردگارت كه بزرگ است، تسبيح بگوى.
|
